Domeingoederen

Domeingoederen zijn de goederen die behoren tot het patrimonium van een overheid, of het nu de Belgische staat is, een gemeente, een provincie, een intercommunale…

Domeingoederen genieten een bijzonder statuut. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen het publiek domein en het privaat domein.  Goederen die openstaan voor het publiek of rechtstreeks verband houden met de uitvoering van publieke functies behoren meestal tot het publiek domein. De grens met het privaat domein is niet altijd even helder. Het publiek domein is onderhevig aan bijzondere regels. Wie van het publiek domein op een privatieve manier wil gebruik maken, heeft een machtiging van de bevoegde overheid nodig. Ook op publiek domein kunnen zakelijke rechten worden verleend, zoals opstal of erfpacht, zolang dit de finaliteit van het publiek domein niet in het gedrang brengt.

De goederen die behoren tot het privaat domein, hebben in beginsel het zelfde statuut als goederen van private eigenaars. Er is echter een heel belangrijk verschil. Overheden kunnen hun goederen niet zomaar onderhands verkopen. Als een overheid een goed wil verkopen zal ze dat in beginsel moeten doen, rekening houdend met de beginselen van mededinging, transparantie en gelijkheid. Vaak gebeurt het via een publieke marktbevraging of middels een openbare verkoop.

In bepaalde gevallen kan er van deze beginselen worden afgeweken: gronden kunnen dan onderhands worden overgedragen of geruild. Het komt er op aan dat de overheid deze beslissingen zeer grondig motiveert.

Domeingoederen zijn vaak zeer gegeerd. Niet zelden ontstaat er discussie als ze onderhands worden overgedragen.

Verbist Advocatuur staat overheden en private partners bij in geschillen omtrent domeingoederen.