Omgevingsvergunning

Op 23 februari 2017 is in Vlaanderen de omgevingsvergunning in werking getreden.  Dit heeft tot gevolg dat we niet meer spreken van een bouwvergunning, een milieuvergunning of een verkavelingsvergunning maar over een omgevingsvergunning voor stedenbouwkundige handelingen, over een omgevingsvergunning voor de exploitatie van ingedeelde inrichtingen of activiteiten en over de omgevingsvergunning voor het verkavelen van gronden. Meer dan 1200 nieuwe wetsbepalingen komen hiermee af op de lokale besturen en de rechtszoekende. Nog voor de regeling in werking is getreden is ze herhaaldelijk gewijzigd. 

De belangrijkste wijziging is in wezen dat milieuvergunningen of beter, omgevingsvergunningen voor de exploitatie van ingedeelde inrichtingen of activiteiten, in beginsel voor onbepaalde duur gelden (en niet langer maximaal voor 20 jaar). Daarnaast zijn nieuw:  de administratieve lus (waarmee procedurefouten kunnen worden hersteld, de mogelijkheid tot bijstelling van een omgevingsvergunning, het onderscheid tussen Vlaamse projecten, Provinciale projecten en gemeentelijke projecten.

Verbist Advocatuur heeft deze nieuwe teksten grondig en zeer kritisch geanalyseerd en staat overheden en vergunningsaanvragers bij in de besluitvormingsprocedure. Een overzicht van de regelgeving vindt u via www.omgevingsloket.be

Het Omgevingsvergunningsdecreet van 25 april 2014 is in hoofdzaak een proceduredecreet. De inhoudelijke regels van de bijzondere decreten (zoals de Vlaamse Codex Ruimtelijke Ordening of VCRO te raadplegen op www.ruimtelijkeordening.be, het Decreet Algemene Bepalingen Milieubeleid (DABM) te raadplegen via https://navigator.emis.vito.be/mijn-navigator?woId=308 ) en uitvoeringsbesluiten blijven van toepassing.